Een zaak tot zaligverklaring kan door elke gelovige of groep gelovigen erkend door de kerkelijke overheid aangevraagd worden. Elke aanvrager vertrouwt de behandeling van de vraag tot zaligverklaring toe aan een postulator. De postulator wordt benoemd door de aanvragers en is hun vertegenwoordiger tegenover de diocesane kerkelijke overheid (bisschop). De bisschop bevestigt de benoeming van de postulator.[1]

Wie kan postulator zijn?

Priesters, leden van religieuze instituten en lekengelovigen op voorwaarde dat zij onderlegd zijn in theologie, kerkelijk recht en vertrouwd zijn met de gangbare praktijk binnen de congregatie voor de heiligverklaringen te Rome.

Wat is de taak van de postulator?

Het is vooral de taak van de postulator om het onderzoek naar het leven van de dienaar Gods te leiden met als doel de faam van heiligheid en het kerkelijk belang van de zaak vast te stellen en dit te rapporteren aan de bisschop.

De postulator heeft het recht en de plicht het diocesane onderzoek in al zijn fasen op te volgen en al het nodige te doen opdat het onderzoek tot een conclusie zou leiden met betrekking tot de faam van heiligheid en het kerkelijk belang van de zaak.

Het is tevens de taak van de postulator om de geldelijke fondsen te beheren die bedoeld zijn om de kosten van het juridisch proces te helpen dragen.

Kan de postulator zich laten bijstaan?

De postulator heeft het recht zich te laten bijstaan in het onderzoek bij wijze van een legitiem mandaat en met goedkeuring van de aanvragers door één of meerdere vice-postulatoren.